Steurensleuren 2024.

Eerder, een paar jaar geleden, dus eigenlijk nog niet zo lang geleden werden de wensen van een grote meerderheid door de kleine minderheid afgedaan als bah,
niks aan en niet leuk of ga liever potverteren want dat doen we of ze ook bij…enfin u weet wel.

Het is eigenlijk net politiek bedrijven maar dan op kleine schaal, eerst moet er een dictatuur omvergeworpen worden en dan moeten er zaadjes in de vorm van ideeën geplant worden en één daarvan was het steurvissen.
Vorige jaar werd geheel onverwachts het onmogelijke ineens toch mogelijk en tijdens een moment van zwakte stond er ineens steurvissen op de planning.
Zie ook het verslag van steurensleuren 2023.

Zoals gewoonlijk en inmiddels zijn we daaraan al wel gewend gaan de dingen nooit in één keer goed.
Zo ook nu weer, sommigen zien altijd beren op de weg die er eigenlijk helemaal niet zijn maar willen eigenlijk niets anders dan gewoon er iets over te zeggen hebben
en dat terwijl het zo simpel is.
Het enige en eigenlijk het grootste probleem was dat de door ons gekozen visplas getroffen was door vissterfte en dat er een grote kans
bestond dat we er niet terecht konden.
Even later bleek dit alleen maar om de biggame vijver te gaan, het vijvertje voor de wat gevorderde sportvisser.
De belevingsvijver met de wat minder manlijke formaat vis bleef verschoond van dit leed en kon toch nog door ons bevist worden.
De biggame bewaren we dan wel voor de volgende keer.

Volgende keer?
Denk het wel, want als ik de sfeer aan het water zo kon proeven hadden we er allemaal schik in.
Maar dan sla ik wel heel wat over want eer het zover was moest er eerst wel wat gebeuren.
Ondergetekende had de organisatie maar vlug doorgeschoven aan v/d Vinne omdat deze als hij terugdacht aan vorig jaar er nog koppijn van kreeg.
Sommigen jeuzelen om het jeuzelen…een goed verstaander heeft maar een half woord nodig in deze.
Na veel gesteggel kon er eindelijk een datum geprikt worden en wel op negentien Oktober.
Dat we allemaal op één vijver gingen zitten was al snel duidelijk , en dat is ook niet erg.
Misschien was dit zelfs wel gezelliger, zo met zijn allen bij elkaar want dat gebeurd immers bijna nooit.
Nadat er weken zo niet maanden er overheen gingen werd het eindelijk 19 Oktober.
Er was afgesproken dat we vanaf Hoogkerk zouden vertrekken en een enkeling zou dan rechtstreeks vertrekken vanaf huis.
Hoe dan ook, we zouden elkaar tegen 08:00 treffen op de parkeerplaats bij de Woldstek.
Helaas hadden we ook een tweetal afmeldingen, te weten Reindert en Peter.
Jammer mannen, volgende keer beter.
De ochtend begon al goed, niet alleen speelde de dichte mist ons parten maar ook een onverwachte wegafzetting
in de omgeving van Assen zodat sommigen even een stukje om moesten rijden.
Dus acht uur was relatief….

Ach zolang we maar aankwamen.
Eenmaal allemaal aanwezig zochten we allemaal een leuk stekje op langs de waterkant.
Het was wel even slikken want we waren die ochtend niet alleen, een ander bont gezelschap was daar ook al aanwezig.
Doch gelukkig kozen deze voor een wat meer truttigere bezigheid ofwel deze gingen een poging wagen op de forellenvijver.
Dus hadden wij de belevingsvijver voor een groot deel voor onszelf.
Wat wel opviel is dat de meesten toch daar gingen zitten waar ze de keer daarvoor ook al een succesdagje hadden gehad.
Het duurde dan ook niet lang of we hoorden Koos vol euforie over het water roepen….jooooo ah mis ###zooi... zag je dat…zag je dat??
Kort daarop kwam daadwerkelijk de eerste steur boven water, en als ik mij niet vergis was deze eer voor ondergetekende.
Ach maakt ook niet uit, velen zullen die dag nog volgen en niet alleen steur,
ook leuke karpers werden de wal opgetrokken.

Zo'n grijns zegt eigenlijk al genoeg ...

Helemaal in de hoek waar Annes en Dennis zaten, Dennis was in een speelse bui met stukjes brood aan het voeren waarbij deze ineens een leuk idee kreeg
….een stuk brood aan de haak.
En voor dat het brood het water raakte stond zijn hengel alweer krom.
Toeval, geluk….of ? Maakt niet uit.

Arjan aan de overkant was helemaal heldhaftig bezig, deze koos voor twee hengels en had daardoor geen moment rust meer, de ene stok had hij in de grote vijver en de ander in de kleine achter hem.
Voortdurend zag je hem heen en weer vliegen…tja en soms moest je kiezen.
Maar deze gymnastische oefeningen had hem wel een leuke steur opgeleverd van rond de 145 Cm,
toch knap werk.

Het was alleen jammer dat het weer zo tegen zat,
de mist was verruild tegen een vieze druilerige motregen, u weet wel degene die je tot het bot zeiknat regent….
Helaas, we kunnen niet alles meehebben, gelukkig was het niet koud, dat was wel weer een plus.
Degene die ze ook los had was onze Loek, die wist de ene na de ander aan de kant te sleuren…..totdat even op een onbewaakt moment…..iets anders er met zijn hengel er vandoor ging.
Een kleine plons en een sip gezicht vol ongeloof maar de hengel?
Die was echt weg, totdat er elders een dobber naar boven kwam en Annes zo goed was om hem binnen te harken met zijn eigen hengel….
Annes bedankt, dat scheelt weer 25€
Allemaal kleine avontuurtjes aan deze mooie plas, Chris… Chris had zijn eigen “kleine” avontuurtje en wist in de laatste uurtjes toch nog een leuke meerval aan de kant te krijgen.
Deze megagrondel had toch nog wel een aardige afmeting van 155 Cm 

Chris met zijn megagrondel.....

Nico, die nu voor het eerst mee ging had ook best wel weinig te klagen met zijn resultaten en volgens mij hebben we er een fan bij, tja dit hier is wel iets anders dan de reisclub.
Helemaal aan de andere kant van de vijver zat Bertus, mooi verscholen onder een boom.
een leuke stek waar hij de jaar daarvoor ook al een menig visje wist te vangen.
Alleen hij moest vandaag even zijn stekkie delen want hij had vandaag een introducee mee,
namelijk zijn kleinzoon Andries en deze laatste wist zich ook wel aardig bezig te houden.

Een mooi opa/kleinzoon momentje...

Was het niet met het scheppen van zijn eigen vis dan wel die van zijn opa of die van Loek die een klein stukje verderop zat.
Ondanks het gure natte rotweer had iedereen het wel aardig naar hun zin,
zelfs degene die een half dagje hadden geboekt bleven de hele dag en dat wil best wel wat zeggen.

Ik denk dat we met een gerust hart terug kunnen kijken naar een geslaagde dag met veel vis en wat nog belangrijker is…veel gezelligheid.

Een dagje vol gezelligheid...

Zo te zien heeft Steven het ook aardig naar zijn zin...

Stel dikkoppen bij elkaar.....

En nu een vraag die eigenlijk alle andere vragen overbodig maakt….

Volgend jaar weer?


                                                                                                                                                                                                                 

 Steller F Zoutman

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb