Verslag jubileumwedstrijd , 28-09 2024, eernewoude

Het was weer zover, de zomerwedstrijden zijn voorbij en de winterwedstrijden gaan eerdaags beginnen.
Het mooie weer wordt verruild tegen het donkere koude,
dus tijd voor onze jaarlijkse jubileumwedstrijd.
Nu ook weer is er gekozen om de plaatsbepaling te laten verlopen via de groepsapp,
dit te voorkoming dat als er gezegd wordt van Uitwellingerga dat we dan in Leek uit komen.
Niet kinderachtig, gewoon nodig en als dat elders anders is tja dan moet men daar maar heen gaan.
Op verzoek van Bertus Wijkstra moest men ook nog even van te voren doorgeven wie welke vleesprijs wilde hebben zodat dit ook weer mooi op tijd geregeld kon worden.
De stemming op de app was dit keer minder chaotisch dan vorig jaar,
en we waren er dan ook al gauw uit dat dit Eernewoude werd.
Eernewoude, een mooi waterrijk gebied gelegen tussen Drachten en Leeuwarden en voorzien van mooie havens,
brede sloten en kanalen met afwisselend veel groen.

Eernewoude, een mooi waterrijk gebied gelegen tussen Drachten en Leeuwarden

De datum was gezet op 28 September en de klok een half uurtje later dan normaal.
Heerlijk uitslapen, in plaats van zes uur gingen we nu om half zeven, nou ja uitslapen?
Niet voor iedereen want Peter stond om kwart voor zes al te trappelen bij zijn voordeur.
Ikzelf vermoed dat hij weer veel te veel suiker heeft gehad, want hij was bijna niet te houden.
Hoe dan ook, tegen half zeven was een ieder mooi op tijd bij de Albert Heijn.
Helaas kon niet iedereen mee en had een enkeling zich afgemeld en één iemand moest later ook nog eens diep door het stof omdat zich niet correct had afgemeld.
Ikzelf had 20 stokslagen in gedachte, maar helaas gezien de huidige tijdsgeest mag dit niet meer.
Maar de opkomst was al met al zeer zeker niet slecht te noemen.

De opkomst was zeer zeker niet slecht te noemen.

Het is altijd wel weer leuk om ook de andere clubgenoten te zien die je normalerwijs bijna nooit ziet omdat deze in andere competities vissen.
Want de ene vist alleen in de zomer en een ander gaat alleen in de winter heen en dan heb je ook nog degene
die én de zomer en de winter doorvissen en dus aan alle competities meedoen.
Het gezever van waar heen en waar naar toe was ons gelukkig bespaard gebleven,
we wisten immers waar we heen gingen en zo konden sommigen die dit wensten hun spullen voor dit specifieke water klaarmaken.
Vers één was dat we naar Eernewoude gingen, daarover was immers gestemd.
Dat sommigen ineens overal vissen behalve in Eernewoude dat is vers twee.
Maar dat mag de pret niet drukken, ondergetekende was al lang blij dat we eens een keer ergens kwamen waar we een lange tijd niet meer geweest waren.
Alleen bleek dit één dag te vroeg, want de volgende dag zou daar een wedstrijd palingroken plaatsvinden wat op zich ook niet verkeerd leek.

Maar we dwalen af…

Waar was ik…
O ja, nadat iedereen weer op de hoogte was van de laatste dorpsroddels werd het tijd om ons bezig te houden met onze poel.
Een ieder moet hierbij raden hoeveel vis er die dag gevangen zou worden,
en degene die er het dichts bij zit of het zelfs raad is dan de gelukkige winnaar.
En gezien de huidig opkomst lijkt het haast wel een megajackpot,
want iedereen legt een eurootje in en dat keer het aantal deelnemers…tel uit je winst.
En dan kan je merken wie er de optimist of de pessimist is, ach ja Groningers klagen toch wel.
Dat kon je nu ook wel weer merken, het weer.
Dikke storm, harde regen en nog net geen sneeuw en ijs.
Rot weer, en ja had maar geluisterd want nu heb je het et cetera, et cetera....hel en verdoemenis ofwel guur weer.
Dus maar vlug in de auto en op weg naar de plek des onheils.

Eenmaal aangekomen op het strijdtoneel besloot een klein aantal om hun geluk elders te proberen.
Waar de één besloot om met de vaste stok de havens en sloten van Eernewoude af te struinen
koos een ander voor de feeder op het wat grotere water.
Een paar wilden het toch elders proberen en togen richting de Fonejachtbrug in het nabij gelegen Warten.
Helaas waren anderen ook op dat idee gekomen en bij aankomst bleek er dus al een club te zitten.
En om ons daar proberen tussen te wurmen zou nu niet echt van sportiviteit getuigen,
dus gingen we verder zoeken.
Een paar togen richting het Margrietkanaal en weer anderen probeerden het bij Hooidammen.

Hooidambrug

Hoe dan ook, niet echt meer in de buurt van hetgeen we hadden afgesproken,
misschien in de toekomst alleen maar een parkeerplaats afspreken?
Eenmaal op plek, de een natuurlijk eerder dan de ander want sommige stukken waren toch echt wel
een stuk wandelen, werden de eersten vissen gevangen.
Bertus en Fokko waren ondertussen bij de Hooidammen aangekomen, alwaar direct na inworp al een paar vissen verzilverd werden.

Al snel werden de eerste vissen verzilverd.

Meer geluk dan wijsheid, want echte aantallen kwamen daar niet vandaan.
Nee, die kwamen elders vandaan.
Het zwaarste gewicht werd op het grote water gevangen en wel door Reindert Wobbes,
deze laatste kreeg het zelfs nog aan de stok met een heuse meerval,
doch helaas wist deze ter nauwer nood toch te ontsnappen.
Ze tellen weliswaar ( nog ) niet mee, maar voor de sportbeleving is het toch een leuke afwisseling.
Maar een mooie Zeelt is zeer zeker ook niet verkeert, en dat geluk had Steven.
Zijn geduld werd beloond met een prachtige bronskleurige Zeelt.

Een mooi bronskleurige Zeelt voor Steven...

Waar de één dus voor het gewicht ging, gingen anderen weer voor de aantallen en dat ging Bertus Wijkstra best wel goed af.
Je kan zeggen wat je wilt maar deze ouwe brombeer weet zijn visjes wel te vinden,
helaas kon je dat dit keer niet zeggen voor zijn partner in crime, deze kwam er vandaag redelijk bekaaid af en Bertus?
Die werd even later zoals bleek weer op zijn beurt qua aantal weer afgetroefd door Steven.
Maar hij was niet de enige pechvogel, Peter had vandaag het geluk ook niet aan zijn zijde.
Nee, dit keer was het geen telefoon die in het water viel, maar een gebroken hengeldeel is minstens zo zuur.
Maar verder mochten we niet klagen, de weergoden waren ons ondanks de voorspellingen toch gunstig gezind,
de regen en wind maakte langzaam maar zeker plaats voor zonneschijn waarbij zelfs de jas al wel uit kon.
De laatste zomerse dag waarna al gauw de herfst zijn intrede zal gaan doen en waarbij de brasemvissers aan de waterkant
langzamerhand verdrongen worden door fanatieke voornvissers die met twee of drie hengeldeeltjes de kantjes afstruinen
op zoek naar massieve roodvoorns.

Ach en als je zo langs het water staat dan merk je niet eens dat je links en rechts ingehaald wordt door de tijd en voor dat je het door hebt
wordt het langzamerhand tijd om in te gaan pakken en terug te keren naar de parkeerplaats.
Ikzelf maak dan altijd eventjes van de gelegenheid gebruik om te snuffelen en te kijken wat een ander voor materiaal
bij zich heeft en vooral naar het stukje huisvlijt ofwel zelf in elkaar gekunstelde projectjes,
zo had Steven een aantal mechanische klikkers op een plank gemonteerd waarmee hij zijn aantallen konden bijhouden.
En had Annes een opvouwbare stander gefabriceerd voor zijn bak met ringetjes waardoor hij niet telkens hoeft te bukken.
Misschien iets om ooit eens octrooi op aan te vragen...
Loek had ook ooit eens iets gefabriceerd, waar hij nog steeds dankbaar gebruik van maakt...
Iets met een visstoeltje met een gat en om jullie wat details te besparen gaan we maar vlug verder naar de orde van de dag.

Nadat de spullen ingeladen waren gingen we terug naar de “klaver” het inmiddels redelijk tot thuishonk gebombardeerde eetcafétje bij Marum.
Eenmaal aangekomen konden we in alle rust onder het genot van een hapje en een drankje de resultaten uitrekenen
waarna Loek en Bertus als schoolmeesters het nogmaals dunnetjes uit het hoofd gingen narekenen.
Ach die twee zo bij elkaar te zien heeft eigenlijk ook wel wat, de één bromt wat en de ander buigt.
Het zijn soms net Statler en Waldorf, u kent ze vast nog wel, die twee senioren op hun balkonnetje.

Na een klein half uurtje gezelligheid konden eindelijk de resultaten bekent worden gemaakt.
Waarvan hier even in het kort de winnaars vermeld worden.

Algemeen Kampioen, B Wijkstra met 467 Punten
Zwaar Gewicht, R Wobbes met 13500 Gram
Hoogste Aantal,S v/d Wijk met 79 Stuks
Langste Vis, B Huisman met een Brasem van 48 Cm

En de poel?
Die eer was voor Arjen Zwart, deze had op 525 stuks gegokt,
waarbij het gevangen aantal op 493 bleef steken en daardoor dus aardig dicht in de buurt zat.

Maar eigenlijk waren we allemaal winnaars want niemand kwam met legen handen thuis,
zoals altijd was er voor iedereen weer een mooie schaal met vlees geregeld.
Dus wederom een woord van dank voor Bertus Huisman en Bertus Wijkstra.
Bertus Huisman voor de Bekers en Bertus Wijkstra voor de vleesprijzen.

Nu kon er weer volop gediscussieerd worden over het steurvissen wat dit jaar georganiseerd zou worden door Peter en Steven in samenspraak met het bestuur.
Een gebeurtenis wat gegarandeerd weer een gezellige dag belooft met hopelijk wat leuke herinneringen.

Uiteraard is een verslag niet compleet zonder dat de complete uitslag vermeld wordt dus bij deze...
De uitslagen.

Na een klein uurtje van gezelligheid konden we terugblikken op een leuk en sportief zomerseizoen met dit als afsluiting
en kunnen we vooruitkijken op hopelijk net zo'n mooi en sportief winterseizoen.