Verslag Jubileumwedstrijd 08-10-2022

Op de laatst gehouden ledenvergadering werd 8 oktober als datum gekozen
voor deze toch wel unieke wedstrijd.
Waar deze gehouden zou worden zou dan door het bestuur op de dag zelf besloten worden,
natuurlijk is een ieder vrij om hierin hun eigen inbreng te geven,
ofwel wie iets weet of gehoord heeft kan dit naar voren brengen.
Dat ging dus al gauw van....

Leeuwarden? Nee, was k.t eh slecht.
Datzelfde geluid kregen we ook over Workum, Bolsward,  Lemmer en Sneek te horen
Allemaal waardeloos……………….tenminste volgens één persoon.
Kortom, niets was goed.
Toen werd er ineens vanuit het niets Uitwellingerga geopperd,
kijk dat zijn nog eens ideeën waar we wat mee kunnen toch?
Een groot kanaal, met verderop het dorp zelf en een stukje terug de Horstersloot wat eigenlijk de Stobberak heet.
Een plek voor de feedervissers als ook voor de stokvissers.
En de temperaturen waren goed.
De meeste zagen bij het horen hiervan de dikke brasems al denkbeeldig het net in glijden.
Maar nee, ook dit idee werd met de grond gelijk gemaakt met geluiden zoals van dan ga ik naar Sneek.
Dat was eigenlijk allerminst onaardig te noemen,  maar naar de rest werd niet meer geluisterd.
Zeg maar VVD/D66 politiek in werking, ondanks dat er een grote meerderheid voor Uitwellingerga was
ging de reis “om de lieve vrede” toch naar Sneek.
Eh Sneek? Hoe ineens Sneek?
Eh wat is hier zojuist gebeurt……………

Toen was het tijd voor de poel waarbij we een gokje konden wagen over de te vangen aantal en ook daar kon je de pessimisten al snel scheiden van de optimisten,
en dat met getallen van een paar honderd tot wel duizend stuks vis.
Die laatste had er duidelijk wel zin in.
Hierna was het even de auto’s herverdelen onder de deelnemers en konden we eindelijk aan de reis beginnen.

Na een kleine drie kwartier staren in de duisternis kwamen we eindelijk aan in het Friese stadje Sneek, een stadje wat bij de wintervissers bekend
als een leuk stadje met goed viswater.
Ondergetekende zat er eigen meer met de gedachte van wat moet ik hier?
Maar we waren er nu eenmaal en we moesten er maar wat van maken.
We hadden afgesproken door te vissen tot twee uur in de middag ofwel een ieder zou om twee uur terug zijn bij de auto’s.
Na dit gezegd te hebben werden de auto’s uitgeladen en stoven de deelnemers de stad in.
Het weer was goed te noemen, zelf de zon liet zich zo nu en dan zien.
En geen regen en zelfs geen wind, nou ja een klein beetje dan maar niet wat ze zo direct voorspeld hadden in de weersberichten.
Dat was in ieder geval een leuke meevaller, nu de vis nog.
Degene die duizend had gezegd moest er nog wel even zijn best er voor doen, maar dat leek in de eerste instantie niet zo’n probleem te zijn.
Tot aan het centrum stonden de viskeluu zij aan zij langs de kademuren en werd er eigenlijk direct al vis gevangen.

Tot aan het centrum stonden de viskeluu zij aan zij langs de kademuren en werd er eigenlijk direct al vis gevangen.

Zo ook ondergetekende, die direct begon met een hele dikke Grondel van wel 3 Cm.
Helaas kon bij hem net als bij ieder ander de helft van de gevangen vis zo ongemeten weer retour het natte in.
Veel klein spul, heel veel klein spul wat niet of nauwelijks de maat had,
zo ook ontzettend veel Grondels.
Dat was best wel jammer, zo nu en dan kwam er wel een mooie Voorn of Platter naar boven maar bleven de echte dikke jongens op een enkeling na diep beneden onder op de bodem.
Dennis had de eer om als enige een Brasem van formaat te vangen,
maar over het algemeen hield het bij de meeste met groen of blauw wel op en was toch rood wat de boventoon voerde.

Dennis had de eer om als enige een Brasem van formaat te vangen

Best wel zonde, want ja voor sommige is deze wedstrijd de afsluiter van het visseizoen en voor een ander juist weer het begin.
En dan zouden dikke vette Brasems of Voorns als bakstenen toch een mooi afsluiting of begin zijn.
Doch helaas we moesten het maar doen met wat aantallen.
Wel kunnen we stellen dat Koos die wedstrijd de grootste in zijn net gehad heeft,
maar dit door een concullega die tijdens het snoekvissen zijn schepnet vergeten was en Koos de helpende hand bood.
En natuurlijk hadden we ook nog een pechvogel in ons midden, Peter had een hengeldeel gebroken, iets wat altijd zuur is en sneu geld kost.
Maar desondanks hebben we ons met zijn allen wel vermaakt en was een ieder dan ook om twee uur terug bij de auto’s.
Hierna was het gauw inpakken en konden we richting de gehakballen.

kanttekening van de auteur, ondanks dat ik deze ballen wel eens bestel, wil nog steeds niet zeggen dat ik ze te pruimen vind .

Eenmaal daar binnen doken we als hongerige wolven ( of als uitgedroogde zeemlap  ) aan onze vaste tafel, doch bleek deze algauw te klein en werden we naar de tafel in een andere ruimte gestuurd.
We zijn het ook niet echt meer gewent om met zoveel man ten tonele te komen.
Vroeger, ruim voordat de televisies plat waren en stikstof gezond waren we met een ruime dertig man, maar dat is al lang niet meer en mogen we blij zijn met een mannetje of acht.
Maar met de jubileumwedstrijd is de opkomst altijd iets groter,
dit komt omdat het eigenlijk een samenstel is van de zomer en wintercompetitie.
De ene visser zit liever met het mooie zomerweer aan de waterkant terwijl de ander zich in het element voelt als hij eerst de ruiten van zijn auto moet krabben.
Ieder zijn ding zeg ik maar zo.
Vandaar de grotere opkomst, of zou het komen omdat het gratis is voor de leden die mee hebben gedaan aan één de eerdere competities.

Toen iedereen eindelijk zat werd tijdens het opnemen van de bestellingen de resultaten geteld en algauw werd het al duidelijk dat er qua aantallen toch nog behoorlijk was gevangen,
en waarbij de pessimisten het dus tegen de optimisten moesten afleggen.
We hebben het natuurlijk over de aantallen, gewicht is iets anders.
Je moet heel wat in het rood vangen tegenover één zwarte welks een 24 puntjes oplevert tegenover 2 punten van één in het rood.
Maar dit afgelopen zomerseizoen was het met de dikke brasems ook niet best gesteld.
Ondertussen werd het steeds duidelijker wie de winnaars waren en kon Dennis lijdzaam toezien hoe zijn 53 Cm grote brasem werd doorgestreept en werd vervangen door een kleiner exemplaar.
Dennis Snijder mocht daarentegen met zijn 316 punten wel met de beker voor Algemeen kampioen naar huis gaan, …..de uitslover.
Annes v/d Wijk werd verblijd met het zwaarste gewicht met 8650 Gram en Bertus Wijkstra ging met 89 stuks voor het hoogste aantal waarbij Bertus Huisman de eer had om de  beker van de iets kleiner uitgevallen grootste vis in ontvangst te nemen ( Brasem van 43 Cm ).
Er kan immers maar één de beste zijn en aangezien Dennis Snijder al algemeen kampioen was,
ging de beker voor de grootste vis naar Bertus Huisman.
Er wordt namelijk slechts één beker per persoon uitgereikt.

Ondertussen waren de vleesprijzen al gebracht en vond het vlees van de hapjesschaal gretig aftrek onder de leden.
Hier is absoluut niets mis mee en ondanks de verwarring omtrent de vleesprijzen van wie had wat besteld deed dit niets af aan de kwaliteit welke als vanouds gewoon goed is.
Na wat napraten ( lees slap ouwehoeren ) kon iedereen een vleesprijs onder de arm meenemen en terug kijken op een gezellig dagje uit.
Waarbij Reindert tussendoor nog even een extra bedankje uitsprak richting Chris voor zijn vleesprijs die de laatst genoemde misliep doordat deze helaas niet mee kon doen.
Overgebleven vleesprijzen worden namelijk onder de deelnemers verloot en in dit geval was Reindert de gelukkige winnaar.
Voor de zomervissers was deze dag denk ik toch een leuke afsluiting en voor de wintervissers een leuk begin van de wintercompetitie.

Bertus en Bertus langs deze weg uiteraard nog bedankt voor de bekers en de vleesprijzen.
Voor Bertus Huisman en Loek Veldt natuurlijk ook een extra bedankje voor hun tomeloze inzet.
En natuurlijk aan alle deelnemers die deze dag tot een gezellig uitje maakten.

Uitslagen totaal